Reggio Emilia Yaklaşımı Nedir?

Reggio Emilia Yaklaşımı, II. Dünya Savaşı’ndan sonra İtalya’nın Reggio Emilia kentinde Loris Malaguzzi adlı bir eğitimci tarafından geliştirilen, çocuk merkezli ve çağdaş bir erken çocukluk eğitimi modelidir.

 Temel Özellikleri

1. Çocuk Merkezli Eğitim:

   • Çocuklar bilgiyi kendi deneyimleriyle keşfeder.

   • Merak ve ilgi üzerine öğrenme teşvik edilir.

2. “100 Dil” Felsefesi:

   • Çocukların düşüncelerini ifade etme yolları çoktur (resim, dans, oyun, heykel, hikaye anlatma vb.).

   • Her çocuğun kendini farklı şekillerde ifade etme hakkı vardır.

3. Çevrenin Rolü (“Üçüncü Öğretmen”):

   • Sınıf ortamı öğrenmeyi teşvik edecek şekilde düzenlenir.

   • Estetik, düzen ve doğallık önemlidir.

4. Dokümantasyon:

   • Çocukların öğrenme süreçleri fotoğraflar, yazılar ve projelerle belgelenir.

   • Bu belgeler, hem öğretmenler hem de veliler için iletişim aracıdır.

5. Projeye Dayalı Öğrenme:

   • Öğrenme, çocukların ilgi duyduğu temalar etrafında yürütülen uzun soluklu projelerle gerçekleşir.

6. Aile Katılımı:

   • Aileler eğitimin aktif bir parçasıdır.

   • Okul ile aile arasında güçlü bir işbirliği vardır.

 Nerelerde Kullanılıyor?

Reggio Emilia yaklaşımı, başta İtalya olmak üzere ABD, Kanada, Avustralya ve birçok ülkede erken çocukluk eğitim kurumlarında uygulanmaktadır. Türkiye’de de bazı özel anaokulları bu felsefeyi benimsemiştir.